Fann draumejobben på sjukehuset

På Haugesund sjukehus jobbar det mange frå Grannar-distriktet. På sjukehuset er det 2 frå Etne kommune og 54 frå Vindafjord kommune. Men i heile Helse Fonna er det mange fleire, totalt 12 frå Etne og 66 Frå Vindafjord.

Med kjærleik for sjukehuset

Doreen Halleland (52) frå Ølen er avdelingsleiar for avdelinga for eldremedisin på Haugesund sjukehus. Ho er oppvaksen i Tyskland, der ho utdanna seg som sjukepleiar og jobba på både intensivavdeling og anestesi. I 1997 flytta ho til Noreg til Ølensvåg og begynte å jobba på Haugesund sjukehus ved akuttmottak og hjarteavdeling. Då ho fekk barn, blei det vanskeleg å jobba på sjukehuset i Haugesund med lang pendlarveg og turnus, og ho starta som fagutviklingssjukepleiar på Ølen omsorgssenter. Ho prøvde også legekontor, men fann som leiar, og jobbe mellombels som gravferdskonsulent.

— Det gav meg viktig erfaring i å forstå menneske og takla vanskelege samtalar i den jobben, seier Halleland.

Frå 2008 til 2023 hadde ho ulike leiarstillingar i pleie og omsorg i Etne kommune, inkludert pleie- og omsorgsleiar dei siste to åra, og ho takkar kommunen for mange år med erfaring og læring.

Tilbake til sjukehus

Halleland bur i Ølen sentrum saman med mannen, medan sonen har flytta ut. Ho ønskte nye utfordringar og vurderte å gå tilbake til sjukehuset.

— Eg har alltid hatt ein kjærleik for sjukehuset og trivst godt med slikt arbeid, seier ho.

Det blei ein lengre pendlarveg til jobb i Haugesund, men det synest ho går heilt fint.

Ho søkte ein stilling som avdelingsleiar for eldremedisin på medisinsk klinikk og fekk jobben.

— Eg har blitt glad i dei eldre. Dei er så skjøre og treng god omsorg. Det kjennest godt å gi dei ei god oppleving, seier ho.

Ho har alltid likt å hjelpa til på avdelinga, og kan gjera det ved behov, sjølv om det ikkje er ofte.

— Eg synest det er viktig å vita kva som føregår på golvet, for du mister fort kontakten. Det kostar lite, men betyr mykje og hjelper meg å vedlikehalda kunnskapen, seier ho.

Trivst som leiar

— Det er kjekt å sjå dei tilsette og korleis dei verkeleg genuint er interesserte i jobben sin, og spesielt kjekt er det å sjå når dei blomstrar. Det er faktisk dei som gjer jobben, seier ho.

Sjølvsagt hamnar ho også i samtalar og situasjonar som ikkje berre er kjekke som leiar.

— Framleis får eg sveitte hender og høg puls i vanskelege samtalar, seier ho.

Halleland opplever jobben på sjukehuset som mindre einsam enn i kommunen, der ho tidlegare jobba. Nå er ho del av eit større miljø med fleire leiarar på same nivå.

— Eg har gode folk rundt meg som eg kan bryna meg på, frå hjelpepleiarar til professorar. Og alle treng det same, nemleg å bli sett, seier ho og legg til at ein klapp på skuldra er alltid godt.

Lang erfaring i helse

Sondre Gunleiksrud (49) frå Skånevik har jobba i ambulansen i tretti år, som han har kombinert med andre yrke på vegen. Nå har han gått over i ein anna stilling i Helse Fonna. Han bur i Skånevik og jobbar i Helse-Fonna i Haugesund som fagansvarleg for lærlingar og prosjektleiar på HR-, utdannings- og kompetanseavdelinga. Erfaringa hans, særleg frå ambulansetenesta, har ført han der han er i dag. Gunleiksrud avslutta formelt i ambulansetenesta i mai 2024.

— Å jobba i ambulanse er eit hardt yrke som krev mykje av helsa. Etter kvart blei helsa ei utfordring for meg. Så eg er glad for den nye moglegheita eg har fått, seier Gunleiksrud.

Gunleiksrud starta som ambulansearbeidar i Risør i 1994, flytta til Etne i 1998 og vidare til Bergen i 2000. Der jobba han som prosjektleiar i Hordaland Røde Kors, og var med å byggja opp ei undervisningsavdeling. Seinare blei han prosjektleiar i Røde Kors Førstehjelp AS og skreiv fleire bøker om førstehjelp. I 2009 flytta han til Skånevik og begynte i Helse-Fonna, avdeling Odda. Der har han bidrege til å starta ambulanselinja i Sauda og jobba som lærar før han blei lærlingkoordinator.

I ambulansetenesta jobba han direkte med pasientane. I den nye stillinga legg han til rette for at helsepersonell kan gjera jobben sin best mogleg.

— Pasientane er framleis i fokus, men på ein annan måte, seier han.

— Fleksibel og god arbeidsplass

Gunleiksrud pendlar tre timar tur-retur Skånevik- Haugesund eit par dagar i veka, men jobbar også heimefrå. Han opplever arbeidsgivaren som fleksibel og trivst med opplegget. Tidlegare køyrde han til jobb, men fann pendlinga trøttande. Nå tar han buss, der han kan slappa av, jobba eller delta i Teams-møter.

— Dette fungerer strålande. Helse-Fonna er ein fleksibel og god arbeidsplass, seier han, og legg til at han set pris på gode kollegaer.

Gunleiksrud liker veldig godt å jobba med lærlingar.

— Det er kjekt å få jobba med ungdom, å få vera med på å gi ungdom ei framtid. Det er veldig givande, seier han og legg til at han også får jobba med dyktige rettleiarar som er engasjerte i jobben sin.

I jobben som prosjektleiar har han ein kombinasjon av mange arbeidsoppgåver. Nokre oppgåver er sjølvstendige, og andre er i samarbeid med mange andre. I prosjekta får han samarbeida med mange forskjellige i ulike stillingar i Helse-Fonna, noko han synest er spennande.

Jordmora

Det er tilfeldigheitene som har ført Miriam Sævareid frå Etne til jobben som jordmor på Haugesund sjukehus som ho synest er heilt fantastisk. Etter vidaregåande visste ho ikkje kva ho ville, men gav sjukepleie ein sjanse. Då ho som sjukepleiarstudent var i praksis ved fødavdelinga visste ho med ein gong at det var jordmor ho ville bli.

— Verdas beste jobb

Sævareid er frå Etne, men har budd på Frakkagjerd sidan 2015 saman med mann, deira to barn, og hennar bonusson. Nå er ho gravid med deira tredje felles barn.

For tida tar ho berre nattevakter, noko ho synest passar godt med familielivet. Tidlegare har ho jobba fem år som sjukepleiar på kirurgisk avdeling. Sidan 2019 har ho jobba som jordmor på kombinert føde- og barselavdeling. Der er ho med på alt i frå fødslar, til tida etter på barsel og til polikliniske pasientar.

— Det blir mange varierte arbeidsoppgåver, ein arbeidsdag er aldri lik. Det synest eg er kjekt, seier Sævareid.

Mykje sjølvstendig arbeid

I jobben som jordmor må ho jobba mykje sjølvstendig, samtidig som ho må ha evna til å samarbeida med mange ulike instansar som alt i frå AMK, anestesi, operasjon til nyfødtintensiv.

— Det er verdas beste jobb å få ta imot eit nytt liv, seier den unge jordmora og legg til at det er jo noko av det største ein kan oppleva i livet å få barn og at det er fantastisk å få vera der i dei augeblikka.

Sjølv om det er mykje den unge jordmora liker med jobben sin, kan ho hamna i vanskelege og tøffe situasjonar.

— Det er ikkje slik at ting berre er fint og flott heile tida. Det er tøffe tak også, men heldigvis er ikkje det ofte, seier ho.

I jobben hennar er det stort fokus på å fremma dei normale fødslane. Men dei treng også kompetanse til å oppdaga det som avviker frå det normale og vera forberedt på akuttsituasjonar.

— Det viktigaste for meg er at kvinnene får ei god fødselsoppleving. Det er noko ein gjer få gonger i livet, og det er viktig korleis den opplevinga blir, seier ho.

Noko av det beste med jobben synst ho er når ein fødsel har gått bra, det har vore god kommunikasjon undervegs og at foreldra er nøgde.

Hjarte for hematologi

Janne Austestad (44) bur i Vats med sambuar og tre barn. Ho er innflyttar, medan sambuaren er frå Vats. Ho jobbar som overlege i medisin ved Haugesund sjukehus og spesialiserer seg i hematologi (blodsjukdommar). For tida pendlar ho tre dagar i veka til Stavanger sjukehus for å fullføre siste del av spesialiseringa si.

Opprinneleg var ikkje planen at ho skulle jobba på sjukehus. Etter å ha fullført legeutdanninga, arbeidde ho som fastlege i Ølen frå 2013 til 2017. Etter eitt år med spesialisering på sjukehuset, treivst ho så godt at ho byrja der som overlege i mars 2017.

Dagane på sjukehuset er varierte. Ho har mest kontakt med kreftpasientar og jobbar i ei ordning der ho vekslar mellom hematologisk poliklinikk og sengepost. På poliklinikken har ho ein-til-ein-konsultasjonar for utgreiing, planlegging av behandlingar og biopsiar. På sengeposten går ho sengerunde og samarbeider tett med sjukepleiarar og behandlar pasientar i fellesskap. Sidan sjukehuset er lite, er det også litt indremedisin i denne delen av jobben.

— Unike pasientar

Overlegen synest det er ei kjekk pasientgruppe ho jobbar med.

— Pasientane er ganske unike. Dei er ofte motiverte til å bli friske og til å følgja opp sin eigen sjukdom ved å lesa seg opp, og dei utfordrar meg fagleg på ein god måte ved å kjenna til sin eigen sjukdom. Det er ei fantastisk pasientgruppe, seier ho.

Det er mange tragiske skjebnar og mange tragiske tilfelle. Men på trass av alt det tragiske, synest ho det kan vera godt å jobba med.

Når ho står midt oppe i dei vonde situasjonane, er ho med pasienten i å forsona seg med det som skal skje.

— Nokre skjebnar tar eg med meg lenge. Men ved å forsone oss med at me og pasienten gjorde det me kunne, med dei midlane me hadde tilgjengelege, er det terapi i seg sjølv, seier ho.

Spesielt i slike tilfelle synest ho det er veldig viktig og god terapi å ha lunsj med gode kollegaer og snakka om noko heilt anna.

Dårleg med parkering

Austestad har mange gonger irritert seg over køyrevegen og ikkje minst den dårlege parkeringa på sjukehuset.

— Det er faget og pasientane som gjer det verd reisevegen, seier ho.

Ho skryt av leiaren sin for å vera støttande og for å leggja til rette for at ho kan kombinere jobb og familieliv. Det vert også gitt rom for studiedagar, slik at ho kan halde seg oppdatert i eit fag som utviklar seg raskt.