Slik minnest eg Egil

Det var vondt at Egil Prestegård skulle gå bort så brått og tragisk. Sjølv har eg kjent Egil gjennom mesteparten av livet. Og det er ei interessant reise gjennom tida.

I ungdomen var det slik her i Vestlandsbygdene, når det ikkje var snø i bygda, tok me skia på aksla og sveitta oss opp liene til skiføret.

Eg minnest dei gongene me laga hopp i Skredalen, eller kapprann i den bratte bakken ved Verdalsvatet. Egil hadde dei første skuleåra sine i Røldal. Dette gjorde at han var eit hakk betre på ski enn dei fleste. Når han var til fjells brukte han hoppskia til faren, og rann bakkane som eit uvêr. Foreldra til Egil kjøpte garden Bjørk i 1957, og frå den tid vart Bjørk arbeidsplassen til Egil.