Nytt liv i Bjarnehuset

I mai 2023 fekk Amalie Kaldheim og Olav Nes si førstefødde dotter, Sigrid. Men trass travle dagar, med både renovering og babyliv, synes dei det siste året har gått fint.

Det er gjort store endringar på det gamle huset for å få det slik dei vil ha det i dag. Dei starta prosessen med å rive og grave ut tomt til påbygget i mars 2023, omtrent to månadar før Sigrid kom. Dei har bygd på til saman 60 kvadrat totalt, fordelt på to etasjar, og alle vindu er bytta ut. Dei har også snudd kvisten og heva taket, den gamle skiferen har dei brukt om igjen.

Det var oldeforeldra til Olav Nes som bygde Bjarnehuset på starten på 1950 – talet. Då oldeforeldra til Olav døydde, overtok Bjarne, onkelen til far til Olav huset. Han hadde budd saman med foreldra til dei døydde, og budde i huset til han døydde i 1986. Han tilbrakte altså heile livet sitt i huset, derav namnet Bjarnehuset. Frå 1986 og fram til no har huset kun vore leigd ut.

Såg potensialet

Bjarnehuset står på familiegarden til Olav, der Bjarnehuset er eit av tre hus. Olav har pussa opp huset dei bur i no, som også høyrer til garden. Men Amalie såg eit nytt potensiale i Bjarnehuset.

– Det var vel helst eg som såg potensialet i dette gamle huset. Eg likar slike gamle hus, seier Amalie.

Amalie og Olav har sjølv stått for rivingsprosessen. Olav er utdanna elektrikar, så han har utført det elektriske sjølv. Dei har pussa furugolva og veggene sjølv. Furugulva synes dei var ganske greie å pussa. Men dei måtte prøva seg fram, og læra av erfaringane i prosessen. Då dei skulle fjerne lakk frå tømmarveggane var ikkje det berre rett fram.

– Me brukte først eit middel for å få av lakken. Men me fann fort ut av at når me skulle pussa etterpå, blei det berre kliss, og me måtte bytte pussepapir heile tida. Då fann Olav ut av ein teknikk der han berre skrapa av lakken, noko dei synes var ein betre måte å gjera det på.

– Eg er glad me tok vare på tømmerveggane. Eg synes det er fint med gipsa vegger, mot det gamle, fortel Amalie.

Ho seier at det lettaste hadde kanskje berre vore å gipsa alt, det er jo meir arbeid å få dei gamle veggane fine igjen. Men til slutt trur ho det vil vere verdt det.

– Det har vore mykje planlegging og tenking. Det er jo slitsomt, men veldig kjekt og då, fortel Amalie.

Støtte lokalt

Dei har vore bevisst gjennom heile prosessen på å støtte lokale entreprenørar, handverkarar og handel. Dei seier seg enige i å vera fornøgd så langt i prosessen. Kontakten med fagfolk har vore god, og dei har berre hatt gode erfaringar til no.

– Vil du ha lokale handverkarar og handel, må du bruka det. Det er me veldig opptatt av, seier Amalie.

Amalie og Olav har brukt mange i nettverket sitt i renoveringsprosessen. Bror til Amalie og ein kompis har grave ut tomt til påbygget, og gjennom lokalt snikkarfirma er det søskenbarnet til Olav som har gjort snikkararbeidet. Det er også ein lokal arkitekt som har laga teikningar til huset.

– Me valde han fordi han har godt ord på seg for slike gamle klassiske hus, fortel dei.

Arkitekten teikna huset, men i samarbeid har dei kome fram til løysinga slik den er no. Det har vore lite endringar i etterkant.

Amalie liker den landlege stilen, der ein blandar gamalt og nytt. Ho liker når dei bruker blomstrete og gammaldagse tapet, og der ein har ivaretatt dei gamle furugolva. Så det blir nok blomstertapet å sjå i Bjarnehuset og slipte gamle furugolv.

– Det er jo no den kjekkaste delen begynner for meg, seier Amalie.