O jul med din glede! Bak kvart eit ferdigpynta grøne glitrande juletre, kan det ligga mykje kaos.
Illustrasjon: Birgithe Johannessen
Julepetit
Med to venstresko inn i julefreden
Kvart år kjem 1. desember som eit lite emosjonelt lynnedslag, og ambisjonane om julefred krasjlandar i møte med manglande planlegging, julevask og travle dagar. Likevel finn jula vegen inn – gjennom tradisjonar, minner, kaos, latter og stille augeblikk av takknemlegheit.
Det lir mot jul – og sjølv om eg veit at 1.
desember kjem på same tid kvart år – opplever eg det likevel som eg vil kalla
eit aldri så lite emosjonelt lynnedslag når den første kalenderluka skal
opnast. Gong på gong, år etter år, kjem denne datoen litt som nissen på
kjerringa for min del. For var det ikkje nettopp august?
Ambisjonane har i alle fall vore skyhøge sidan
seinsommaren, men som vanleg har realismen tatt seg ein lang og innhaldsrik
pause. Og kva ambisjonar er det eigentleg eg snakkar om her? Jo – ambisjonen om
julefred, når den tid kjem.
Me snakkar mykje om julefreden. Den skal senka seg
over land og folk som ein mild bris. Eg ser for meg dette majestetiske augeblikket
der eg sit i godstolen, nynnar på ein julesalme eller lyttar til Sølvgutane, og
kjenner at skuldrene sige ned i kvilestilling. Det hadde vore ei oppleving. Men
eg ser allereie at det kan bli travelt.
