Frå sløyden til suksessverkstad

I Stordalen i Etne held børsemakar Albert Rafdal til. Han og kollegaen Sverre Søvik Halleland reparerer for det meste våpen, og gjer ombygging og skifte av løp og skjefter – men innimellom byggjer dei heilt nye også.

— Me er ganske allmennpraktiserande her. Me tar gjerne i ting som andre ikkje vil ta i, og ikkje to dagar er like, seier Rafdal, medan han ser over eit våpen på benken.

Stor interesse for jakt

Mange trur kanskje at hausten er høgsesong for børsemakarane, men det er motsett.
— Det er nå folk er ute på jakt og øydelegg våpena sine, så for oss kjem trykket heller frå nyttår fram mot sommaren, seier Rafdal.

I høgsesongen kan dei ha mellom 150 og 160 våpen inne, medan det om hausten er rundt 60–100. Når det roer seg, passar det bra – begge er ivrige jegerar og stikk gjerne på jakt sjølve.

Interessa for våpen og handverk har Rafdal hatt sidan han var liten. Som 12-åring laga han skjefte på sløyden til læraren Sverre Førsund sin krag.
– Far min er jeger, og eg var ofte med på rypejakt. Då eg var 16–17 år visste eg at eg ville bli børsemakar, fortel han, medan han legg til at på den tida var det ingen utdanning å ta i Noreg, så han måtte reise til USA for å utdanna seg til børsemakar.

Han er utdanna børsemakar frå Colorado School of Trades i Denver og siviløkonom frå NHH i Bergen.

Frå ein til fem millionar

I oppstarten i 1989 hadde han ingen kundebase og måtte byggja opp frå grunnen. Men Rafdal fortel at behovet var der frå starten. Etter sju år i ein annan jobb, der han hadde våpen som kveldsarbeid, bestemte han seg for å satsa fullt.
— Men då eksploderte det. Frå 2009 til nå har det gått frå ein snau million i omsetnad til fem millionar i dag. Så me tvinnar ikkje tommeltottar, seier han.

I verkstaden varierer arbeidsoppgåvene mykje – frå raske oppdrag på ein halvtime til nybygg som tek over 50 timar. Dei gjer alt frå løpsmontering og tilpassing av skjefter til arbeid med glasfiber- og karbonskjefter frå utlandet. Trearbeid er framleis ein del av verksemda, men i mindre omfang. Han lagar kanskje tre til fem skjefter i året av tre.

Med ein rikt utstyrt verkstad kan dei utføre dei fleste former for børsemakerarbeid. Men i dag går mykje tid til kundekontakt og oppfølging.
— Det er ikkje ein standard på våpena, alle får sitt heilt eige særeigne våpen, og eg kan bruke mykje tid i samtale med kunden for å kome fram til korleis våpenet deira skal vere. Fordelen med å bruke oss er at me kan tilpassa etter behov og kva ein ønskjer, seier Rafdal.

— Mange interessante kundar

Kundane varierer frå nybegynnarar som er null interessert i våpen, til nostalgikarar som vil ha rebrukt gamle våpen, til proffe noregsmeistrar i handvåpen og rifle.
— Mange av kundane våre sit på mykje kunnskap. Det å vite best har eg lagt frå meg for lenge sidan. Men eg synst det er viktig at kundane vel seg eit våpen dei blir fornøgde med, seier han.

Rafdal liker kontakten med menneske han får gjennom jobben.
— Me har mange interessante kundar, og har fått servert mange gode jakthistorier, seier han.

Opp gjennom tidene har han hatt tre lærlingar. Sverre Søvik Halleland er ein av dei. Han kom inn som lærling i 2012 og fekk fagbrev som børsemakar hjå Rafdal Våpen. Etter den tid har han og Rafdal vore tette kollegaer.
— Det er veldig kjekt og eg trivst godt, seier Søvik Halleland.

Rafdal har kundar over heile landet.
— Eg vil tru me er bedrifta med kundar med flest forskjellige postnummer i kommunen, seier han.

Han er medeigar i Jaktia Haugaland på Frakkagjerd, som sel våpen, optikk og utstyr, og fungerer som eit bindeledd mellom verkstaden i Etne og jaktmiljøet på Haugalandet.