Den kalde fine tida

Her kommer vinter’n, her kommer den kalde fine tida», hevda Jokke & Valentinerne for nokre år sidan. Enkelte kjenner at dei er fødde i feil kropp. Eg kjenner at eg er fødd i feil klima. Eg har prøvd, men klarar ikkje å like vinteren. Skapet mitt stappfullt av sommarkjolar og sandalar. Men eg bur altså i det kalde nord, på ein plass kjent for snømengder og skisport; høgt på strå med ei utsikt omvendt proporsjonal med kor framkommeleg det er på vinterføre.

Er januar årets lengste månad? I sosiale media blir det gjort eit nummer ut av at det kan følast sånn. Nyleg las eg om ein psykolog som påpeika at det ikkje er meininga at folk skal bu så langt nord. Me er skapte for bu nærare ekvator, der det er lyst like lenge som det er mørkt heile året. Mange kan kjenne på at det er ei mørk og tung tid nå. Vinterdepresjon er eit fenomen som rammar opp mot ti prosent av oss. Ein kjenner seg nedstemt, manglar energi og har auka søvnbehov.

Men, det må vel vere positive sider ved vinteren også? Joda, eg kan sette pris på ein skitur på ein gnistrande fin vinterdag, med sola i fjeset og kvikklunsj i lomma. Men kor mange slike dagar blir det i løpet av vinteren? Ikkje mange nok til å vege opp for ulempene med vinteren, kjennes det som. Eg prøver å vri hjernen for å komme på fleire fordelar ved vinteren. Innekos med fyr i omnen. Kakao. Kaldt soverom. Vintersport på TV? Hmm…Der stoppa det for min del. Og heilt ærleg, er det berre meg som synest det beste med slalåm er å ta av seg støvlane etterpå?

I skrivande stund har sosiale media flauma over av perfekt vinteridyll. Men kva skjer? Jo, nå blir det brutalt vêrskifte, med striregn og plussgrader. Og akkurat dette er det aller verste med vinteren. Den er totalt upåliteleg! Resultatet kjenner me så altfor godt. Slaps! Noko av det kjipaste vinteren har å by på. I tillegg kan eg nemne i fleng; kulde og mørke, snømåking, glatte og uframkommelege vegar, flaum og rasfare, minimalt med dagslys.. For sjølv om klimaendringane fører med seg mildare klima, blir me også stadig oftare utsette for ekstremvêr. Innimellom er yr.no det siste ein sjekkar før ein legg seg, og det første ein sjekkar på morgonen.

Folk i Nord-Norge ler godt av oss søringar som klagar over snøkaoset» kvar vinter. Krisemaksimerer me vanlege norske vinterforhold? Ja, det blir iallfall trafikkaos og store utfordringar i storbyane kvar einaste vinter. Kvifor kjem snøen som julekvelden på kjerringa kvart einaste år? Eg fekk meg ein god latter då nordnorske ordførarar spøkefullt hadde sett krisestab i Oslo under snøkaoset. Såpass må me jammen tole frå hardhausane endå lenger nord.

Me trakkar i snø og slaps mot vår og lysare tider. Tar D-vitamin og prøver å tenke positivt. Det går i rett retning nå. Kanskje er det nokon som kjenner seg igjen i denne teksten? Men eg håpar eigentleg ikkje det er så mange som meg. For eg misunner verkeleg alle dykk som klarar å omfamne vinteren. Og heilt på tampen må eg berre seie, skal ein først dra på og gi blaffen i alle spelereglar; kvifor kjøpe Grønland? Eg veit om eit par andre øyer eg heller ville ha kjøpt. Treng du tips, Trump?

Inga-Cecilie Sørheim