Openheit i vinden

KOMMENTAR: Vindafjord kommune får mykje kritikk om dagen, både frå uroa fastbuande og hyttefolk i Vikebygd. Det handlar om planane for utviding av industriområdet på Dommersnes, som selskapet Windafjord Port (Dommersnes AS) vil bruke til å få sin del av kaka i den ekspanderande havvind-industrien.

Det er bra at aktørar som Westcon og AF Gruppen, som har tilsvarande planar i Vats, vil vidareutvikle seg. Olja kjem ikkje til å vare evig, og utan omstilling vil desse aktørane kunne forsvinne. I høve til aktiviteten dei elles generer i lokalsamfunnet i regionen vil det gi konsekvensar i arbeidsmarknaden og tenestetilbod dei færraste tør tenke på.

Men industriaktørar skal ikkje ha fritt spelerom i høve til å forsyne seg av areal, og konsekvensane aktiviteten får for både miljø og naboar er avgjerande å få vurdert nøye. Difor er det også viktig med ein så opplyst offentleg debatt som mogeleg før viktige val skal takast. Og her har kommunestyret i Vindafjord gjort det krevjande for seg sjølv, og har sett tilliten dei må ha frå innbyggarane på ein større prøve enn dei kanskje tenkte på.

Politikarane har nemleg godtatt eit kommunalt eigarskap på mindre enn 51 prosent av aksjane, og har ikkje på anna måte sikra seg rett til å utnemne fleirtalet av styremedlemmene. Dermed mistar både naboar, vi i media og alle andre interesserte det som elles kunne ha vore ein rett heimla i offentleglova til å til dømes sjå kva brev som går inn og ut av selskapet og til å lese til dømes referat frå styremøte. Dette er dokument som kan gje grunnlag for å stille viktige spørsmål.

Det må leggast til at spørsmålet om verkeområdet til lova kunne ha blitt prøvd opp mot reglar som seier at offentleglova ikkje skal gjelde for selskap som driv i direkte konkurranse med andre. Men det har ein ikkje svar på før spørsmålet omkring verkeområde for lova er blitt prøvd, noko ein no ikkje har mogelegheit til. Dermed er alle prisgitt informasjonen selskapet finn det for godt å ville dele.

Politikarane har med opne auge latt kommunen inngå ein avtale med ein privat industriaktør, som i det dei elles driv med ikkje treng å dele meir informasjon enn dei må med ålmenta, slik kommunen elles må. Dermed kan ein ikkje anna enn å appellere til selskapet om å vere så opne som mogeleg om kva planar dei måtte ha. Og det i ein tidleg fase, slik at ein offentleg debatt kan gagne alle partar før endelege vedtak. Det er eit minstekrav til eit selskap kor det offentlege eig halvparten, og kor konsekvensane av drifta kan bli store for mange.

Torstein Tysvær Nymoen

Ansvarleg redaktør